Mbali Dhlamini
Urodzona w 1990 r., jest artystką multidyscyplinarną i badaczką sztuk wizualnych. Mieszka i pracuje w Johannesburgu. W 2015 roku uzyskała tytuł magistra na University of the Witwatersrand. Prowadzi wizualne, taktylne i dyskursywne badania nad stosowanymi dziś rdzennymi praktykami kultury, a poprzez zwrot ku strategiom dekolonizacji jej twórczość pozostaje w nieustannym dialogu z przeszłymi i obecnymi krajobrazami wizualnymi. Dhlamini stara się konsekwentnie pozostawać w trybie oduczania się i ponownego uczenia, w swoim procesie traktuje język jako medium zrozumienia, a jednocześnie repozytorium wiedzy. Prowadząc badania wizualne, stosuje metodologię „dyskursu site-specific”. Swoje projekty prezentowała w 2021 roku w Dakarze w Senegalu, podczas rezydencji artystycznej w „Black Rock” oraz w ramach stypendium RAW Materials Company w 2017 roku. Jedno z ostatnich przedsięwzięć artystycznych z użyciem materiałów archiwalnych Światowej Rady Kościołów realizowała w Genewie, w Szwajcarii. Jej prace były wystawiane w galeriach sztuki i instytucjach w kraju i za granicą.
Dochodzenie
Dochodzenie to realizowana długoterminowo, otwarta seria cyfrowo przetworzonych portretów kolonialnych z XIX wieku, przedstawiających mieszkańców i mieszkanki Afryki Zachodniej ubranych w tradycyjne stroje. Zdjęcia pochodzą z archiwów narodowych Senegalu, artystka często nadaje pracom tytuły przypominające cytaty, które mają skłaniać odbiorczynie i odbiorców do odnajdywania dalszych odniesień i zachęcać ich do własnych poszukiwań. Seria powstała w ramach stypendium badawczego w 2017 roku w RAW Material Company w Dakarze (Senegal). Prace nad nią artystka kontynuowała w 2021 roku podczas rezydencji Kehinde Wiley, „Black Rock” w Dakarze. Dochodzenie to analiza kulturowego znaczenia tradycyjnych technik barwienia indygo oraz symboliki tkanin indygo wśród rdzennych społeczności Senegalu, a jej celem jest otwarcie debaty na temat systemów wiedzy i tego, jak ważne są rdzenne filozofie dla współczesnych społeczeństw. Trzy prezentowane prace są zostały wybrane z różnych etapów powstawania serii, którą Dhalmini tworzyła w trakcie wieloletnich badań nad związkami środowiska, kultury i człowieka poprzez przyglądanie się kulturowemu znaczeniu rośliny indygowca.