Kuratorzy ShowOFF 2024
![Elisa_Meddetypo Elisa_Meddetypo](https://photomonth.com/wp-content/uploads/2024/01/Elisa_Meddetypo.jpg)
Elisa Medde jest redaktorką, kuratorką oraz autorką tekstów o fotografii i kulturze wizualnej. Mając doświadczenie w obszarach historii sztuki, ikonologii i studiów fotograficznych, swoje badania skupia na związkach między obrazem, komunikacją i strukturami władzy. Była nominowana do wielu nagród, a także przewodniczyła rozmaitym konkursom, w tym Luma Rencontres Book Award, Prix Elysée i MAST Foundation for Photography Grant.
Obecnie jest wykładowczynią Fotografii Mistrzowskiej w ECAL w Lozannie. Oprócz kuratorowania przestrzeni papierowych i fizycznych jej teksty pojawiały się we „FlashArt”, „PhotoEye”, ”Time Magazine”, ”Foam Magazine”, ”Something We Africans Got”, ”Vogue Italia” / ”L’Uomo Vogue”, ”YET Magazine”, ”Aperture PhotoBook Review” i wielu książkach artystycznych. W latach 2012–2023 była redaktorką naczelną magazynu „Foam” i dwukrotnie zdobyła nagrodę Lucie dla najlepszego magazynu fotograficznego. Jest laureatką nagrody Królewskiego Towarzystwa Fotograficznego 2023 za wydawnictwo fotograficzne.
![RobBremnertypo RobBremnertypo](https://photomonth.com/wp-content/uploads/2024/01/RobBremnertypo.jpg)
Rob Bremner jest fotografem dokumentalnym i większość swojej kariery spędził pracując dla gazet i magazynów w Anglii. Najbardziej znany jest z prywatnych zdjęć, które zrobił w Liverpoolu w latach 80. i 90., gdy opiekował się rodzicami. Jego hipnotyzujące zdjęcia mieszkańców Liverpoolu podróżują także po Europie w ramach retrospektywy brytyjskiej fotografii dokumentalnej „Facing Britain” od lat 60. XX wieku do współczesności. Rob został nazwany przez „The Liverpool Echo” „Fotografem, który uchwycił prawdziwe serce Liverpoolu w latach 80. i 90.”. Chciałby kontynuować swój projekt dokumentalny w Liverpoolu i zrobić portret każdej jednej osobie mieszkającej w Liverpoolu.
Rob studiował fotografię w Wallasey College of Art, gdzie pracował w ciemni Toma Woodsa i uczył się swojego rzemiosła. Doświadczenie zdobywał podążając za Tomem i Martinem Parrami po Newbrighton podczas ich pracy. Uczęszczał również do Newport College of Higher Education, gdzie studiował fotografię dokumentalną, kurs prowadzony przez Davida Hurna, członka agencji fotograficznej Magnum.
![Agnieszka_Sadowskatypo Agnieszka_Sadowskatypo](https://photomonth.com/wp-content/uploads/2024/01/Agnieszka_Sadowskatypo-450x450.jpg)
Agnieszka Sadowska jest polską fotografką i fotoreporterką. Dokumentuje wydarzenia społeczno-kulturalne w regionie podlaskim, związana z białostocką „Gazetą Wyborczą”. W 2002 jej zdjęcia pojawiły się w albumie „Fotografie Gazety Wyborczej”, zaś w 2021 zaprezentowano je na wystawie zbiorowej „Jedyne. Nieopowiedziane historie polskich fotografek” w Domu Spotkań z Historią, a sama Sadowska została jedną z bohaterek książki o tym samym tytule autorstwa Moniki Szewczyk-Wittek.
Jest autorką nagrodzonego w Konkursie „Fotoreporter Roku 2022” zdjęcia uchodźczyni na granicy polsko – białoruskiej. Fotografie autorstwa A. Sadowskiej, dokumentujące kryzys uchodźczy na granicy, zostały pokazane w Parlamencie Europejskim w Brukseli pt. „Pushback jest nielegalny. Pomaganie jest legalne”.
![Piotr_Niepsujtypo Piotr_Niepsujtypo](https://photomonth.com/wp-content/uploads/2024/01/Piotr_Niepsujtypo-450x450.jpg)
Piotr Niepsuj (aka The Image Guy a.k.a Radical P) urodził się w Polsce i wychował na rapie, jest fotografem i konsultantem ds. wizerunku mieszkającym w Mediolanie we Włoszech. Od ponad 15 lat za obiektywem stara się zachować jak największą realność i pokazać to, co zwykle pozostaje niezauważone. Uwielbia kolory i kolekcjonuje fotoksiążki, głównie o (kontr)kulturach. W przyszłym roku nastąpi oficjalne otwarcie jego przestrzeni kulturalnej poświęconej fotografii we wszystkich jej odcieniach. Jego motto brzmi: „Wszystko jest polityką!”
![AgaPindera_DanielMuzyczuktypo AgaPindera_DanielMuzyczuktypo](https://photomonth.com/wp-content/uploads/2024/01/AgaPindera_DanielMuzyczuktypo-450x450.jpg)
Agnieszka Pindera niedawno dołączyła do zespołu Muzeum Warszawy. Poprzednio kierowniczką Centrum Muzeologicznego w Muzeum Sztuki w Łodzi (2016–2023) oraz współkuratorką programu rezydencji artystycznych w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w Warszawie (2014–2016). Doktorantka w Szkole Doktorskiej Nauk Humanistycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Kuratorka i współkuratorka wystaw m.in. Nikity Kadana, Jasminy Cibic i Konrada Smoleńskiego, oraz wystaw zbiorowych (m.in. Blue for Distinction, Red for Correction, Awangardowe Muzeum, Peer-to-Peer. Praktyki kolektywne w nowej sztuce).
Daniel Muzyczuk jest kierownikiem Działu Sztuki Nowoczesnej w Muzeum Sztuki w Łodzi. Kurator projektów m. in.: „Dźwięki elektrycznego ciała. Eksperymenty w sztuce i muzyce w Europie Wschodniej 1957-1984” (z Davidem Crowleyem), Muzeum Sztuki, Łódź; Calvert 22, London, 2012-2013; „Muzeum rytmu” (z Natashą Ginwalą), Muzeum Sztuki, Łódź; „Through The Soundproof Curtain: The Polish Radio Experimental” (z Michałem Mendykiem), ZKM, Karlsruhe, 2019; „Praca, praca, praca (praca). Céline Condorelli i Wendelien van Oldenborgh” (z Joanną Sokołowską), Muzeum Sztuki, Łódź; „Tobias Zielony. Dark Data” (z Kathleen Rahn), Marta Herford, 2022; „Obywatele kosmosu. Anton Vidokle z Veroniką Hapchenko, Fedirem Tetianyczem i Kolekcją Międzynarodowego Instytutu Kosmizmu”, Muzeum Sztuki, Łódź 2022. Kurator pawilonu polskiego na 55 Biennale Sztuki w Wenecji (z Agnieszką Pinderą). Przygotowuje do druku książkę zatytułowaną „Twilight of the Magicians”. Członek Grupy Budapeszt.
![Robert_Kusmirowskitypo Robert_Kusmirowskitypo](https://photomonth.com/wp-content/uploads/2024/01/Robert_Kusmirowskitypo-450x450.jpg)
Robert Kuśmirowski jest performerem, autorem instalacji, obiektów, fotografii, rysunków. Urodzony w 1973 roku w Łodzi. Związany z Fundacją Galerii Foksal w Warszawie, Johnen Galerie w Berlinie, Guido Costa Projects w Turynie. Laureat Paszportów „Polityki” i Dorocznej Nagrody MKiDN w dziedzinie Sztuk Wizualnych za 2011r oraz wielu innych nagród. Mieszka i pracuje w Lublinie. Od 2007 roku zatrudniony na macierzystej uczelni Instytutu Sztuki Pięknych WA UMCS w Lublinie, Zakład Intermiediów oraz Sammer Academy in Salzburg (2013-2014).
Większość jego prac oparta jest na rekonstrukcji i kopiowaniu starych przedmiotów, dokumentów, fotografii, a raczej tworzeniu ich łudząco podobnych imitacji. Zazwyczaj nie mają one swego określonego pierwowzoru, a jedynie przywołują kulturę materialną pewnej epoki. Zawsze jednak cechuje je obsesyjna dokładność i skrupulatność. W większych instalacjach ujawnia się też kolekcjonerskie zamiłowanie artysty – nagromadzone przedmioty tworzą wówczas trudne do ogarnięcia zbiory, określone przez Joannę Mytkowską jako „barok nadmiaru i entropia detali”. W ten sposób Kuśmirowski odwołuje się do pamięci, historii i nostalgii, jaka towarzyszy kulturze wizualnej z odległej i nieco bliższej przeszłości powoli znikającej pod kolejnymi warstwami. Dzięki temu w jego pracach ujawnia się też wątek wanitatywny – odtwarzanie minionej kultury materialnej staje się sposobem podejmowania tematu krótkotrwałości, przemijalności i śmierci. Podobny charakter mają też jego akcje i działania performerskie, czasami uzupełniane skomponowaną przez niego muzyką.