Klaus Pichler, Jedna trzecia

Konsumencka decyzja o wyborze danego produktu żywnościowego to nie tylko kwestia stylu życia – może być ona uważana za wybór polityczny. Każdy produkt ma własną wyjątkową historię, kształtowaną przez różne czynniki – sposób produkcji i transportu (także food miles, czyli odległość, jaką musi pokonać jedzenie, zanim trafi z miejsca produkcji do konsumenta), ślad węglowy, zapotrzebowanie na wodę i tak dalej. Według szacunków ONZ na świecie marnuje się jedną trzecią produkowanej żywności – większość w uprzemysłowionych krajach Globalnej Północy. Jednocześnie około dziewięciuset dwudziestu pięciu milionów ludzi na świecie cierpi z powodu niedożywienia lub chronicznego głodu. Obfitość i całoroczna dostępność produktów dla obywateli Północy, podczas gdy mieszkańcy Południa odczuwają jej brak i głód, to wynik systemowych nierówności utrwalający zaburzenia równowagi siłowej między Globalną Północą i Globalnym Południem. Krytycy określają tę sytuację formą neokolonializmu, nawiązując do zakorzenionych struktur podległościowych, wciąż regulujących relacje między dawnymi krajami kolonizatorów i narodami niegdyś skolonizowanymi. Napływ migrantów ekonomicznych do tak zwanych enklaw kolonialnych w rolniczych obszarach Północy to kolejny wskaźnik tendencji neokolonialnych. Jedna trzecia opisuje związek między globalną produkcją żywności, transportem/food miles i marnotrawieniem. Psujące się jedzenie, tutaj ukazane w formie wymyślnych martwych natur, staje się abstrakcyjnym wizerunkiem marnotrawstwa, któremu towarzyszą listy danych produkcyjnych[1] i kilometrowych, dzięki czemu powstaje głęboka statystyczna analiza korzeni tego problemu. Jedna trzecia mówi o czymś więcej niż termin przydatności do spożycia – dokumentuje globalne marnotrawienie jedzenia we wszystkich wymiarach, pokazując, jak marnotrawienie oraz stosunek konsumentów do żywności łączy się z globalną nierównością w ogóle.

[1] Statystki na podstawie informacji GLOBAL2000, niezależnej austriackiej organizacji zajmującej się ochroną środowiska; zob. www.global2000.at.

 

 

Klaus Pichler (ur. 1977 w Austrii) mieszka i pracuje w Wiedniu. Ukończył architekturę krajobrazu, a w 2005 roku postanowił całkowicie poświęcić się fotografii. Od tamtej pory tworzy niezależne projekty fotograficzne, publikowane i chętnie wystawiane. W pracy inspiruje się ukrytymi aspektami życia codziennego. Pichlera reprezentują Anzenberger Gallery w Wiedniu oraz ROCKELMANN & w Berlinie.

Miejsce:

Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki

pl. Szczepański 3a

Wernisaż:

26.04.2019, 18.00

Czas trwania:

27.04–16.06.2019
wt.–nd. 11.00–19.00

Bilety:

Wstęp płatny: 6 PLN / 12 PLN

Skip to content