Shitanda

Shitanda jest poddającym się różnym dynamikom, wszechstronnym artystą. Urodził się w Nairobi w Kenii, tam obecnie mieszka i pracuje. Jako twórca rozkwita najpełniej w przestrzeniach, gdzie nakładają się na siebie różne dyscypliny sztuki, porusza się więc płynnie między fotografią, malarstwem, pracą z tkaniną, rzeźbą i filmem. Shitanda z pasją sięga po eksperyment i w swojej twórczości przesuwa granice tradycyjnych form artystycznych, często mieszając techniki, by stworzyć dzieła prawdziwie wyjątkowe i angażujące. Jego fotografie uwieczniają chwile zatrzymane w czasie, a jego obrazy ożywiają tętniące energią światy kolorów i emocji. W pracy z tkaniną Shitanda snuje opowieści i tworzy tekstury, jego rzeźby rzucają wyzwanie ograniczeniom materiałów, dzięki czemu artysta przedzierzga idee w namacalny kształt, a „wypady” na terytorium sztuki filmowej nadają jego praktyce artystycznej kolejnych wymiarów – buduje wizualne narracje, które nie tylko angażują, lecz również skłaniają do refleksji.

 

fot. Shitanda

 

„W swoich pracach wykorzystuję tekstury, kolory, obiekty, światła i cienie, by stworzyć scenerie, które prowadzą do połączenia tego, co przyziemne, z tym, co surrealistyczne, przy jednoczesnym angażowaniu ludzkiego ciała jako wszechstronnego naczynia zdolnego pomieścić sprzeczne emocje i doświadczenia, a wszystko po to, by zrozumieć złożoność własnej tożsamości i kruchości życia. Uwieczniam i pokazuję ulotne chwile, emocje, piękno codzienności i sprzeczności w nie wpisane – z nieskrepowanej konwenansem perspektywy, która odwołuje się do odległej pamięci, czasu i miejsca, wzbudzając tym samym delikatną, aluzyjną nostalgię oraz tęsknotę za nieznanym i rozciągając granice, by przekroczyć linię oddzielającą nasze fantazje od rzeczywistości. Swoją twórczością chcę podważyć sztywne, z góry przyjęte wyobrażenia narzucające nam sposób postrzegania ludzkiego doświadczenia”.

CHÓR

W cyklu Chór staram się uchwycić lęk i niepewność towarzyszące wyprawie w nieznane poprzez zaangażowanie ludzkiego ciała jako medium, wszechstronnego naczynia zdolnego pomieścić sprzeczne emocje i doświadczenia związane z bólem i rozkoszą, by zrozumieć złożoność własnej tożsamości i kruchości życia. Podobnie jak motyl w swoich stadiach przemiany, ciało i umysł przybierają nowe formy, dzięki którym mogą zajmować nowe, nieznane przestrzenie i uczyć się poruszania w ich obrębie.

(NIE)OBECNOŚĆ

Cykl (Nie)Obecność bada ludzkie doświadczenie i to, dokąd podróż w głąb niego może nas doprowadzić, jeśli otworzy się umysł na przemierzanie radykalnych, fantastycznych przestrzeni możliwości leżących poza ograniczeniami narzuconych z góry modeli postrzegania siebie jako jednostki i rozumienia trajektorii swojego życia.

Skip to content